|
|
Mijn verhaal |
Een keer per jaar verandert de naam van de stad 's-Hertogenbosch. in het 't drup Oeteldonk en dat duurt drie dagen namelijk met carnaval.
Carnaval is ons met de paplepel ingegoten van kleins af aan gingen wij naar de intocht van de prins,de grote optocht en de kinderoptocht.
Altijd met ons moeder ons vader werkte altijd het gekke was dat ze alle twee bijna nooit alcohol dronken Het was ook met carnaval dat ik op het politiebureau zat ik was ongeveer een jaar of vier en was ons moeder kwijt.
We werden ouder maar altijd vierden we carnaval op wat oudere lijftijd zo rond ons twaalfde mochten we voor het eerst zelf "s- middags naar de stad en kregen dan wat geld van ons vader en moeder. Op mijn vijftiende voor het eerst een sneeuwwitje gedronken Toen ik zestien was mocht ik naar de Raaraa toe op de Hekellaan. Toen begon het echte carnavalsgevoel voor mij, ik werd verliefd op het rood wit geel Weer een paar jaar verder werkte ik in de horeca, dus het was werken met carnaval. en woonde samen met Kristy, inmiddels mijn vrouw
En weer gingen we naar de intocht, optocht .kinderoptcht en ons moeder was er altijd bij net als mijn broer Mart.
weer een paar jaar verder: inmiddels was onze oudste dochter fieke geboren .
Ik werkte nog wel in de horeca maar niet voor vast, nu werkzaam in het Groot Ziekengasthuis. En weer gingen we naar intocht ,optocht .kinderoptcht en ons moeder was er weer bij net als mijn broer Mart.
Maar ook Fieke ging als baby al mee net als vrienden van ons en waren de optochten afgelopen dan ging ons moeder met fieke naar huis en gingen Kristy en Cinty flink op stap en ik maar werken .
Weer een paar jaar verder werd onze jongste dochter Mara geboren.
En weer gingen we naar intocht ,optocht .kinderoptcht en ons moeder was er weer bij net als Fieke en Mara Mart familie en vrienden En waren de optochten afgelopen dan ging ons moeder met fieke en Mara naar huis kleine meisjes worden groot maar gelukkig zijn ze besmet met het virus Oeteldonk En weer gingen we naar intocht ,optocht .kinderoptcht en ons moeder was er weer bij net als Mart familie en vrienden . En vele jaren later herhaalt de geschiedenis zich. Onze kleinkinderen Job en Sam gaan mee naar de intocht ,optocht ,kinderoptocht net zo lang ze het vol houden
En wie gaat met ze naar huis meestal is oma soms met opa
maar die wil eigenlijk in de stad blijven net zo zoals onze meiden en aanhang.
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|