Lieve Sjaak,

Lieve , lieve, lieve Sjaak, dit is het moeilijkste wat ik ooit gedaan heb. Ik wil je niet uitzwaaien , ik wil je bij me houden.

We zijn allebei mensen van weinig woorden en nu sta ik hier dan.

Lieve sjakie zei ik wel eens toen je zo op bed lag. Dan zei je sjakie, sjakie? Heb je soms bij mij op de lagere school gezeten? Of ik zei lieverdje en dan zei je dieuwertje, dieuwertje, je was me dan aan het plagen, want we wisten alle twee dat je niet van verklein woorden hield.

 Ik heb je leren kennen in 1978, ik was net 18 geworden en jij was toen 24. Het was carnaval en ik kwam je tegen in café de Paris. Ik was daar met een andere jongen, maar ik zag iemand lopen naar de toilet die allemaal briefjes van 5 gulden uit zijn zakken liet vallen. Jij was hartstikke dronken en ik raapte de briefjes op en wachtte tot dat jij uit de toilet kwam. Ik gaf je het geld en toen vroeg je of ik meeging naar de chinees. Ik zei dat je beter naar huis kon gaan en dat ik wel de volgende dag om 16.00 uur met je naar de chinees wilde gaan. Ik dacht dat weet hij toch niet meer de volgende dag, maar jawel je stond me op te wachten op het kerkplein. We hebben toen samen gegeten en jij vertelde me dat je mij al een poosje in de gaten hield omdat je me leuk vond.

Datzelfde jaar op 25 mei kregen we verkering. We hebben toen voor de eerste echte keer gevreeën op het rugby veld, nadat we daar midden op het veld een dode egel hadden begraven, die we op de Hekellaan zagen liggen.

Ik weet dat ik toen al weinig fietste want ik zat vaak bij jou op de stang als we gingen stappen, en op de terug weg zongen we luidkeels bijvoorbeeld ich wunch ich wer ein huhn , ik ging dan naar de Maassingel en jij naar de Pieter Breugel straat. Ik ging steeds vaker met jou ook daar naar toe.

In 1979 kreeg ik het idee dat edelsmid zijn wel eens een goed beroep voor mij zou zijn. Ik verhuisde naar Schoonhoven, maar dit zag je met lede ogen aan. Je vond het niet fijn. Gelukkig voor jou en mij kreeg ik erge heimwee, ik kon ook niet tegen de zuren, en kwam terug naar huis.

Daarna kregen we snel  de kans om boven de volgende stamkroeg van ons te gaan wonen, de Haverkist, en die kans grepen we met beide handen aan. Ik weet nog dat we sliepen in een hemelsblauwe kamer en dit maar zo lieten, want we dachten wel samen, hier blijven we niet lang wonen. We hadden namelijk maar twee aparte kamers en moesten met de pannen en borden naar een hele andere keuken in het pand, veel te veel gedoe volgens jou. We hebben er dan ook maar 3 maanden gewoond en zijn toen verhuist naar de Muschenbroekstraat, waar we tot maart 1995 hebben gewoond. Het was namelijk dicht bij de stad, dicht bij je werk en dicht bij het station en lekker goedkoop wonen. Omdat we zo van stappen hielden, was dit alles erg praktisch. Het was wel klein, maar genoeg voor ons tweeën. We hebben hier veel lief, maar ook wel leed gehad. We hadden het goed samen daar. Sjaak je ging ook even naar de sociale academie in die tijd, maar omdat je stage moest lopen en jij toch de meeste poen verdiende van ons beiden, besloot je er mee te stoppen. Ik besloot om de verpleging in te gaan en jij wachtte altijd heel trouw op het station ’s avonds laat mij op. Je wilde niet dat ik alleen  de tunnel in zou gaan.

Sjaak vanaf het begin hielden wij van uitgaan. We zijn vele keren naar de Theetuin geweest, voor de muziek, voor het zuipen en om mee te helpen. We waren daar graag vrijwilligers. We hebben daar veel concerten meegemaakt en veel gelachen. Daarna nog even naar Marga en Henk en dan samen zingen op de nummers zoals doe de hoop van Freek de Jonge..

Daarnaast gingen we veel uit eten. Jij maakte er een sport van om op te schrijven in je agenda hoe vaak we gingen uit eten en waar. Je spaarde de visite kaartjes. Die hingen ook op de toilet toen we ons huis hadden gekocht.

Je hebt eenmaal gevlogen en dat was toen ik 20 was. We zijn toen naar Griekenland geweest en op de terugweg heb je de hele tijd een krant onderste boven gehouden, want je werd ineens erg bang. Daarna heb ik je niet meer in een vliegtuig gekregen, geen denken aan.

Frankrijk was het land waar wij erg van hielden. Saumur was de stad waar we de laatste keer naar toe zijn geweest. Deze stad vond je prettig , er was namelijk veel te doen en we konden er vanuit de camping gemakkelijk naar toe lopen.. We hielden er niet van als alles zo afgelegen lag, we wilden wel naar stadjes kunnen lopen vanuit de diverse  huisjes die we huurden in de diverse jaren. Jij zocht altijd een bestemming uit en ik vond alles wel best, als we maar even weg waren. We hebben altijd veel gelezen, maar als we op vakantie gingen spaarden we de boeken op, zodat we zo veel mogelijk nieuwe boeken mee konden nemen. Tijdens de vakanties kwam jij helemaal tot rust, dit kon je merken, omdat ik ook foto’s van je kon maken waarop je tevreden keek.

Sjaak je had een enorme humor. Ik moest  vaak lachen om je opmerkingen, die kwamen plotseling en waren vaak erg raak. Je was iemand van weinig woorden maar als die er waren, nou dan wist degene het wel.

In 1995 zijn we verhuisd naar de Jacob van Maerlantstraat en dat was fijn. Een goed uitzicht op de sint jan en op het befaamde rugby veld. Nog dichter bij de stad!!.

Vaak als ik terug kwam van het werk in Tilburg zei je s avonds, zullen we nog even naar de stad gaan:. Ook vonden we het fijn om op het balkon te zitten, we hadden een prachtig uitzicht en jij hebt er wel eens geslapen als ik nachtdienst had. Met carnaval konden we naar huis kruipen .

In dat jaar werd ik ook heel ziek en jij vond het tijd dat we gingen trouwen, je zei ik wil je niet missen en zo is alles ook goed geregeld voor jou. Ik kreeg weer vertrouwen in het leven, want ik had goede medicijnen en we  hebben die dag toen een goed feest gehouden. Dit was op 18 september 1996

Er kwam een gemeentelijk besluit dat de tennisvelden vlak onder ons zouden komen en jij had geen rust meer. Je wilde weg van de Jacob van Maerlantstraat en we besloten een huis te kopen. Uiteindelijk werd het een huis in de maaspoort. Ik die altijd had gezegd daar ga ik nooit wonen, ging er naar toe. Ik moest erg wennen, maar jij had het er meteen naar je zin. Lekker in de tuin zitten, niet meer trappen lopen met de boodschappen, ideaal vond je het. Elk weekend wilde je het weekend inluiden en dit deden we door samen lekker thuis te eten op vrijdag avond.

Eigenlijk hadden we weinig nodig om ons te vermaken. We waren graag op ons zelf en. konden het prima met elkaar vinden. omdat ik ook regelmatig werkte en elke schoolvakantie vrij was, besloten we de laatste jaren ook in het voorjaar en najaar enkele dagen een steden trip te maken. Dit beviel ons goed. We hadden nog vele plannen. Jij zag nu al uit naar je pensioen, en je was blij dat je elke dinsdag al vrij was.

In het ziekenhuis vertelde je aan een verpleegkundige toen ze vroeg wat je eigenschappen waren, dat je goudeerlijk was en koppig. Ik voegde nog toe dat je ook driftig was en toen knikte je dat dit helemaal niet waar was. Als voorbeeld:van je drift wil ik even benoemen dat als het je niet aanstond dat Ajax aan het verliezen was je ineens de tv op een andere zender zette of nog erger gewoon uit. De laatste jaren gaf je steeds minder om sport op tv, heel eerlijk gezegd vond ik dit niet erg.

Sjaak we hadden nog zoveel willen doen samen en plotseling kwam hier een einde aan door deze verschrikkelijke ziekte, en het gemene van de ziekte was we kregen geen tijd meer, het ging veel te snel.

 Je had aangegeven thuis te willen zijn en gelukkig hebben we dit goed voor elkaar gekregen. Je was thuis. Je kreeg ontzettend veel bezoek en dit vond je erg fijn. Je laatste wens was om nog naar het Rijksmuseum te gaan in Amsterdam en dit hebben we gedaan op 7 januari, toen je nog alles kon meemaken, daarnaast heb je ook nog kunnen genieten van de muziek die je familie voor jou wilden maken op deze dag.

Sjaak van deze ziekte kon je niet winnen en dat wist je. Je verdroeg alles om je heen zo moedig en je was vol liefde naar mij toe en de hele omgeving.

Je bent en blijft mijn maatje en je zit voorgoed in mijn hart, lieve Sjaak ik hou zoveel van je. Kus

Cecile: je maatje