Lieve Sjaak,
Wat was het moeilijk om jou in jouw laatste maanden bij te staan maar ook heel bijzonder en fijn dat je Jos en mij dit hebt laten doen. Wat kwam het slechte nieuws van jouw ziek zijn onverwacht, 29 oktober op jouw verjaardag zijn we met zijn viertjes uit eten gegaan, zaterdag 2 november heb je jouw verjaardag gevierd, je had een zaaltje afgehuurd, het was immers een speciale verjaardag je werd 60 jaar. In een sneltreinvaart ging het hierna slechter met je, de donderdag na jouw feest ging je naar het ziekenhuis omdat je dacht dat je een hersenschudding had overgehouden van de aanrijding die je op je verjaardag had gehad, maar hier werd eigenlijk al snel duidelijk dat er wel iets meer aan de hand was. In het ziekenhuis in Tilburg volgde een bioptie en de uitslag hiervan kwam op dinsdag 10 december en was verpletterend: een zeer agressieve, snelgroeiende kwaadaardige tumor in de hersenen die niet behandelbaar was en met deze doodvonnis op zak mochten we weer naar huis. Al heel snel was je volledig aan bed gekluisterd en had je 24 uur zorg nodig, wat was dit moeilijk voor jou om steeds meer in te moeten leveren en wat heb je veel moeite gedaan om ondanks alles zo lang mogelijk bij Cecile te blijven, maar helaas dit oneerlijke gevecht kon je niet winnen. Sjaak, jij was altijd mijn kleine broertje, we hebben samen ruzie gemaakt, samen gehuild maar ook samen gelachen. Jij was nog maar net 12 jaar geworden toen papa kwam te overlijden, wij waren samen nog thuis en hebben mede daardoor een heel speciale band opgebouwd die nooit meer over is gegaan. Mama kon het allemaal niet zo goed aan en Jos en ik hebben de taak van papa en mama overgenomen en jou onder onze hoede genomen. Wij gingen samen naar de stad als er nieuwe kleren moesten komen en van Jos kreeg jij je eerste brommer. Bij alle speciale gelegenheden in ons leven was jij erbij, later samen met Cecile, jullie hoorde bij ons leven. Toen onze kleinkindjes werden geboren was jij net zo trots als wij, je vroeg zelfs toen je wist dat je het niet ging redden om een foto van hun drietjes, je vond het verschrikkelijk dat je niet op zou zien groeien. Lieve Sjaak wat zullen wij jouw aanwezigheid, hartelijkheid en humor missen, ik weet dat je er een hekel aan had als ik je zo noemde maar ik ga het nu toch weer zeggen, Dag lief broertje.
|